Orthomoleculaire geneeskunde

Nobelprijswinnaar Linus Pauling introduceerde in 1986 de term orthomoleculair geneeskunde in het tijdschrift Science. De term ‘orthos’ komt uit het Grieks en betekent ‘juist’ of ‘gezond’ en ‘moleculair’ staat voor molecuul. Door te streven naar optimale concentraties van voedingsstoffen tot op celniveau, worden de basisvoorwaarden voor een gezond lichaam en een krachtige geest gegeven. Orthomoleculaire geneeskunde is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek.

Als orthomoleculair therapeut zet ik in de eerste plaats gezonde voeding in, voeding als medicijn. Daarnaast worden er in een aantal gevallen supplementen gebruikt. Hierbij kun je denken aan:

  • Vitaminen
  • Mineralen en sporenelementen
  • Fytonutriënten (kruiden)
  • Celzouten

Orthomoleculaire geneeskunde (ook wel nutritionele geneeskunde genoemd) is een nieuwe vorm van geneeskunde die, in tegenstelling tot de de reguliere geneeskunde, alleen middelen gebruikt die bekend zijn voor het lichaam.

Interventies op het gebied van leefstijl staan centraal bij de orthomoleculaire geneeskunde. Hierbij is voeding het belangrijkste aandachtspunt. Met voeding wordt oervoeding en planten bedoeld. Hierbij kan worden gedacht aan vis, (zee)groente, fruit, noten en kruiden.

Bij een te lang tekort van één of meer essentiële voedingsstoffen, kan suppletie een uitkomst zijn. Hierbij kan worden gedacht aan omega 3, vitamine D of magnesium.

Gezonde voeding(stoffen) is zeker niet het enige middel wat wordt ingezet bij de orthomoleculaire geneeskunde. Advies over gedrag, beweging en ontspanning spelen ook een belangrijke rol en komen daarom ook uitgebreid aan bod.